Laatste stage week

Hee lieve mensen!

Hierbij alweer een verslag uit het zonnige Curaçao!
We zitten inmiddels in de laatste week van de stage, nog 2 dagen en dan kan ik heerlijk gaan genieten van mijn vakantie.
Over een week ga ik alvast 3 dagen genieten met pap en mam en vanaf die zondag ook met Nadéche erbij! Heb super veel zin om hun allemaal te laten zien waar ik 2 maanden geleefd heb.

Maar deze week waren er ook wat serieuzere zaken, ik moest terug naar het ziekenhuis.
In het weekeind hadden we ons uiteindelijk best vermaakt! Vrijdag hadden we een bbq gehad met Timber (die vriend van ons Rik) en Adjo, waarna we heerlijk nog een cocktail gedronken hebben bij Hemingway.
Zaterdag en zondag hebben we ons wel vermaakt op Mambo Beach. Ik heb heel de dag in de schaduw gelegen en Judith heeft ook af en toe nog een duik in het water gemaakt.

Gister moest ik terug naar het ziekenhuis ter controle voor mijn gips… nou wat een avontuur.
Ik had mij er al op ingesteld dat we lang zouden moeten wachten…. Ze werken hier namelijk niet met afspraken, het is gewoon wie het eerst komt wie het eerst maalt! Uiteindelijk waren we al na 2.5 uur wachten aan de beurt.
Nou ik ga daar de gipskamer binnen ga op de bank liggen, het gips wordt eraf gehaald en al bijna voordat het gips eraf is zegt de dokter (die 10 meter verderop zit) ja doe er maar weer nieuw gips omheen!
Waarop ik antwoordde: PARDON!!
Misschien is het een idee dat je eerst ff komt kijken naar hoe mijn enkel eruit ziet en wat ik kan, aangezien het niet gebroken is.
Stiekem dacht ik al dat het zo zou gaan want in die 2.5 uur wachten (moet je nagaan hoeveel patienten met gips er waren) hebben we niemand zonder gips terug zien komen.
En sorry dat ik het zeg maar ik denk dat iedereen hier gewoon ja en amen zegt tegen de dokter, nou ik dus niet!!
Ik zeg sorry maar volgens mij moet ik mijn enkel ook weer kunnen gaan belasten en gaan bewegen. Ja hij was het met me eens dat ik weer mocht gaan lopen, maar er moest toch gips om.
Toen ik hem vroeg waarom was zijn antwoord: Zodat u er niet nog een keer doorheen gaat?! Nou toen was ik er helemaal op tegen, ik bedoel zal ik dan heel mijn leven beide enkels ingipsen?! Dan weet ik zeker dat ik er nooit meer doorheen ga.
Ik snap ook wel dat ik nu de christoffelberg niet moet gaan beklimmen of een marathon moet gaan lopen, maar rustig aan bewegen kan toch wel.

Uiteindelijk gaf hij mij gelijk (min of meer) en kreeg ik een brace mee. Gewoon perfect, die kan ik altijd aan en als ik wil douchen of zwemmen doe ik hem gewoon af!
Ik kan er gelukkig gewoon mee lopen en ben alweer 1.5 dag naar stage geweest. Ik kan daar nog niet patienten behandelen zelfstandig want als ik iemand erg moet ondersteunen ben ik meer bezig met hoe ik zelf moet lopen zonder pijn dan de patient.

Gelukkig nog 2 dagen!
Vrijdag gaan we de vakantie inluiden door lekker met Judith en een huisgenootje (Marleen) uit eten te gaan, want het is hier restaurantweek!
Dat wil zeggen in de meest luxe restaurants eten voor 55 gulden.

Misschien horen jullie nog iets van mij voordat mijn ouders komen, want ik ga 5 dagen hier alleen op pad.
En anders tot over 3 weken in Nederland!!!